Shaolin Tapınağı’nın bazı efsanelerde Bodhidharma için yapılmış olduğu iddia edilir.[1] Ancak tarihi kaynaklara ve Shaolin Tapınağı resmi web sitesinde verilen bilgilere göre Shaolin tapınağı 23 Mayıs 495 veya 496 yılında Kuzey Wei (386-557) İmparatoru Xiaowen(471-499) tarafından yaptırılmıştır. Hintli bir keşiş olan Batuo (Fotuo ya da Buddhabhadra olarak da bilinir) için Honan Eyaletinin 13 km kuzey batısında bulunan Denfeng Şehrine yakın Songshan dağının batı eteğinde yaptırılmıştır.[2] Batou, Çine ilk gelen keşişlerdendir. Hindistan’da beş rahip arkadaşı ile birlikte kendilerine mürit aramışlar ancak çok da başarılı olamamışlardır.[3] Başka ülkelerde Buddizm’i yaymanın daha iyi olacağını düşünen Keşiş Batuo Hindistan’dan 490 yılında ipek yolu ile Çin’e gelmiştir. İmparator, keşiş Batuo’dan Buddizm’e ait kutsal yazıları Çince’ye çevirmesini ve Buddizm’i yaymasını istemiştir. Bunun için de Songshan Dağı’nda küçük kapalı bir platform olarak yapılan Shaolin Tapınağı’nı yaptırmıştır.[4] Tapınak ilk olarak tek bir bina olarak yapılmış ve rahiplerin günlük ihtiyaçları devlet tarafından karşılanmıştır.[5]
Batuo, Shaolin Tapınağı’nın ilk baş keşişi olmuştur. Batuo’nun gözetiminde keşişler gece gündüz vardiyalı olarak çalışmış ve Avatamsaka Sutra, Mahaparinirvana Sutra, Vimalakirti Sutra ve Dasabhumika Sutra dahil 600’ün üzerinde kutsal Buddist metnini Çince’ye çevirmişlerdir.[6]
Efsanelerde Shaolin Tapınağı’nda mücadele sanatlarını ilk çalıştıran kişinin Batuo olduğuna dair bir iddia da vardır. Bu efsaneye göre Keşiş Batuo’nun iki müridi olan Seng Chou ve Hui Guang’ın da savaş sanatçısı olduğu iddia edilir.[7] Eğer bu efsanevi bilgiyi doğru kabul edecek olursak o zaman Bodhidharma’nın Shaolin Kung Fusu’nun atası olduğu iddiasını yalanlamış oluruz.[8]Ancak şunu belirtmek gerekir ki Shaolin Tapınağı’na Bodhidharma gelene kadar geçen otuz iki yıllık süreç içerisinde tapınakla ilgili olarak çok fazla bir bilgi kaynaklarda geçmemektedir. Zaten Shaolin Tapınağı’nın meşhur olmasının sebebi de Zen Buddizmi ve dolayısı ile Bodhidharma’dır. Songsahn Dağı’nın da asıl “Budist Fethi”, Bodhidharma ile ilişkilendirilmesinden sonra olmuştur.[9]
Bodhidharma imparator ile olan görüşmesinden umduğu sonucu alamayınca Shaolin Tapınağına gelir. Ancak Bodhidharma’nın Shaolin Tapınağı’nda kaldığı süre çok uzun sürmez. Çünkü Bodhidharma, tapınaklarda kitap okunmasını ve aydınlanma için kitapların kullanılmasını kabul etmiyordu. Bodhidharma kitabi eğitimden çok meditasyon yapılmasının daha doğru olduğunu iddia ediyordu.[10] Shaolin Tapınağı’nın baş keşişi Fang Chang, Bodhidharma’nın fikirlerinden hoşlanmayıp onu tapınaktan uzaklaştırmıştır.[11]
Bodhidharma, Song Dağı’nın batı Shaoshih doruğunda tapınağın bir mil kadar uzağında ki bir mağaranın kaya duvarına bakarak dokuz yıl boyunca meditasyon yapar.[12] Efsaneye göre dokuz yıl boyunca hiç hareket etmeden oturması sonucu ayakları başkalaşmaya başlayıp bacaklarını kaybeder ve mağara duvarında bir delik meydana gelir.[13] Bazı popüler ikonografilerde Bodhidharma ayaksız olarak gösterilir. Bodhidharma bundan sonra “Duvara Bakan Brahman” olarak da anılmaya başlamıştır.[14]Ancak bu “duvar meditasyonu” iddia edildiği gibi dokuz yıl boyunca günün yirmi dört saati süren bir meditasyon olmadığını, güneş doğarken ve batarken ikişer saat süre ile yapıldığını kabul edenler vardır.[15]
Bodhidharma’nın mağaranın kaya duvarında bakışları ile açtığı koca deliği görüp büyüklüğünü anlayan Shaolin Tapınağı Baş Keşişi Fang Chang, Bodhidharma’yı tapınağa almak zorunda kalır. Bodhidharma Shaolin Tapınağına döner.[16]
Bodhidharma Shaoline geri döner ama tapınak içerisinde yaşayan keşişler Bodhidharma’nın öngördüğü disiplin içerisinde meditasyon uygulamalarına ayak uyduramazlar. Meditasyon sırasında zayıf bedenleri dayanamaz ve uyuyakalırlar. Bodhidharma bu durumun beden zayıflığından kaynaklandığını düşünerek tapınağın günlük programına keşişler için bir dizi fiziksel egzersiz koyar.[17] Bu egzersiz bir hareket serisidir ve “On Sekiz Lohan Hareketi” olarak adlandırılır. Bu hareketler yogaya dayalı düzgün nefes tekniklerinden meydana gelen hareketlerdir.[18] Bu hareketler zaman içerisinde Shaolin Kung Fusu olarak bilinen dövüş sporuna dönüşür.[19]
Kısa sürede hem Shaolin Kung Fusu gelişir hem de keşişler kung fu eğitiminde çok ileri giderler. Shaolin Kung Fusu’nun ünü daha Bodhidharma hayatta iken yayılır. Önceleri Shaolin Kung Fusu sadece manastırdaki keşişlere öğretilmiştir. Bunlar büyük savaş sanatı ustaları olarak bütün Çin tarafından tanınmışlardır. Tapınak dışından birçok insan Shaolin’de çalışılan Kung fuyu öğrenmek için tapınağa akın ederler. Gelen kişi sayısı o kadar artar ki tapınağa girmek için gelenler bazı bedensel ve ruhsal sınavlara tabi tutularak elenirler. Tapınağa girme ve Shaolin Kung Fusu öğrenme hakkını kazanan keşiş adayları yetiştikten sonra Çin’in değişik bölgelerine dağılarak hem Zen Buddizmi’ni hem de kung fuyu öğretirler. Tapınağa girmek kadar tapınaktan mezun olup gitmek de çok zordur. Çin’in değişik bölgelerinden Shaolin mabedine eğitime gelenlerin mezuniyet imtihanları özel olarak tasarlanmış ağaç robotların bulunduğu kapkaranlık bir tünelde yapılırdı. Bu tünelde öğrencinin bildiği kung fu teknikleri ile kendini savunacağı saldırıları yapan 108 robot vardır. Bu 108 robotu geçebilen mezun edilirdi. Bu imtihanı çok büyük bir başarı ile geçenler özellikle Bodhidharma tarafından tasarlanmış “İç Oda Eğitimi” ne alınırdı. Burada çok ileri derecede kung fu bilgileri verilirdi. Zaman içinde yeni kung fu stillerini geliştirenler, bu iç oda eğitimini bitiren rahipler olurdu.[20]
Shaolin Tapınağı’ndaki Dövüş Sanatlarının Sırrı adlı eserde ise başka bir görüş kabul edilir. Bodhidharma On Sekiz Keşiş hareketini başlangıçta sağlık için tasarlamıştır. Bu hareketler O’nun ölümünün ardından öğrencilerinin dağılmasıyla tamamen ortadan kaybolmuştur. Ancak Yuan Hanedanlığı (1260-1368) döneminde soyadı Yen olan zengin bir genç adam keşiş olarak Chueh Yuan adını almıştır. Kendisi dövüş sanatları ile ilgilenip Bodhidharma’nın on sekiz hareket yöntemini geliştirip yetmiş iki sitile çıkartıp Çin’de yaymıştır. Bu durumda Shaolin kung fusunun temellerini Bodhidharma atmış olmakla birlikte asıl geliştiren başkasıdır.[21]
[1] Yoga ve sağlık dergisi, Haziran 2009, s. 27.
[2] http://www.shaolin.org.cn/ (21.08.2013); Mircea Eliade, a.g.e. 263; Ying Zi Long, Shaolin Collection-1, Ebook, s.2.
[3] Long, a.g.e., s. 2.
[4] Shahar, a.g.e., s. 17.
[5] Long, a.g.e., s. 2.
[6] Chow – Spangler, a.g.e., s. 24; http://www.shaolin.org.cn/templates/EN_T_newS_list/index.aspx?nodeid=325&page=ContentPage&contentid=2135″contentid=2135 (25.08.2013)
[7] http://www.shaolin.org.cn/templates/EN_SL_new_T/sl_new.aspx?nodeid=379 (20.08.2013)
[8] Croft, a.g.e., s. 16.
[9] Shahar, a.g.e., s. 12.
[10] J. Edkins, a.g.e., s. 86-101.
[11] Chow – Spangler, a.g.e., s. 24.
[12] Pine, a.g.e., s. 11.
[13] Charles, a.g.e., s.74; Faure, a.g.e., s. 264; Shahar, a.g.e., s. 17.
[14] Faure, a.g.e., s. 264.
[15] Chow – Spangler, a.g.e., s. 24.
[16] Chow – Spangler, a.g.e., s. 24.
[17] Smith, a.g.e., s. 13-14; Croft, a.g.e., s. 22.
[18] Yoga ve Sağlık Dergisi, Haziran 2009 sayısı.
[19] Pine, a.g.e., s. 11; Chow – Spangler, a.g.e., s. 26; Faure, a.g.e., s. 264.
[20] Ayhan Olgun, Ustaların Yolu Shaolin Kungfu, Ankara (yayın evi ve tarih belirtilmemiş), s. 16
[21] Smith, a.g.e., s. 20.